Nagłe zwycięstwo Czerwonych Diabłów z Norwich (4:0) zaraz po zwolnieniu Moyesa doskonale ilustruje, że nawet w Anglii mamy do czynienia z frajerkami, którzy grają przeciwko trenerom. Oczywiście nie bronię Moyesa, bo faktem jest, że chłop nie ogarnął, ale widać, że "niejeden kopacz" podkopał mu fundamenty. Po zwolnieniu Szkota, nagle MU rozbija Kanarki i generalnie w klubie ponownie zapanowała świetna atmosfera. Dlatego też the Red Devils na mecz z Sunderlandem wyjdą tak jak na mecz z Norwich. Mianowicie, z chęcią zgniecenia rywala. Jednak pamiętajmy o wynikach Czarnych Kotów z ostatnich kolejek. Od 2:2 z MC, przez 2:1 z Chelsea, po 4:0 z Cardiff. Dorzućmy do tego fenomenalne wojaże w angielskich pucharach i do znudzenia będę powtarzać, że Sunderland nie może spaść bo będzie to wielka strata dla mojej uwielbianej Premier League. I to, co jest najistotniejsze przed tym meczem. Sytuacja the Black Cats z beznadziejnej przeistoczyła się w na tyle komfortową, że mogą sobie nawet pozwolić na porażkę na Old Trafford. Wystarczy spojrzeć w terminarz i widzimy, że podopieczni Gusa Poyeta w 2 ostatnich kolejkach zagrają z WBA i Swansea, i to na Stadionie Światła. I w tym tkwi siła Sunderlandu przed meczem na OT. Nie jadą tam ze spiętymi pośladami, tylko jadą tam z pewną dawką luzu, połączonego z mocnym kopem motywacyjnym po ostatnich fenomenalnych wynikach. Niech się dzieje.